Inleiding.
Op het barbecue feestje van zijn baas ergert Greg zich over de manier waarop een hem onbekende man zonder te weten dat Greg met haar getrouwd is, tegen hem over zijn jonge vrouw Lisa praat. Om de arrogante en respectloze man een lesje te leren sluit Greg een weddenschap af met de onbekende man. Met Lisa als inzet.
Een weddenschap die het leven Greg en Lisa ingrijpend zal veranderen.
Hoofdstuk 1.
De weddenschap.
Het begon allemaal op het feest dat meneer de Vries, de baas van Greg gaf. Ter gelegenheid van zijn vijfentwintigjarig huwelijk.
Het was een bijzonder mooie dag voor het feest. Het was een bijzonder mooie zomerse dag met ongewoon hoge temperaturen, zelfs voor half augustus. Ideaal voor een tuinfeest net een koud buffet en een barbecue. En vooral met veel koud bier.
Lisa vermaakte zich uitstekend met de kinderen van de gastgevers en andere jonge mensen in en bij het zwembad. Iedereen liep trouwens in badkleding, of was in ieder geval schaars gekleed. Daar was ook Greg niet aan ontkomen. Met zijn witte slungelige lijf in een korte broek en een mouwloos T-shirt en met sandalen aan z’n blote voeten.
Greg wist dat hij er bepaald niet uitzag als Adonis. Heel anders dan Lisa, zijn vrouw.
Lisa was werkelijk een prachtige vrouw! Ze was klein en tenger, slechts 1 meter 65 lang. Met haar fantastisch figuur in de vorm van een zandloper en haar lange blonde haren was ze zonder twijfel de mooiste vrouw van het feest.
Hij stond in de schaduw van de grote kastanjeboom die in de heg stond en die zijn schaduw over een stukje van het gazon wierp, en keek naar haar, terwijl ze uit het zwembad klom en met deinende borsten en wiegende heupen naar het buffet liep.
Met een figuur dat aan de zonde deed denken, en met het gezicht van een engel. Stralend, zich niet bewust van wat ze alleen door haar verschijning in de lendenen van de aanwezige mannen teweeg bracht.
Dat was kennelijk ook het geval bij de man die met een geopend flesje bier in de schaduw naast Greg ging staan. Die meteen zag dat Greg naar dezelfde vrouw keek als waar hij naar keek.
“Wauw!” zei hij. “Wat een stoot, nietwaar? “Wat zou ik die graag een keer aan mijn lans rijgen!”
Greg lachte inwendig. Maar hij zei niets.
“Wat zeg ik?” vervolgde de man. “Ik zou niets liever doen dan haar de hele tijd aan mijn lans rijgen! Man! Wat een lekker stuk! Ik denk dat ik maar eens een poging waag om haar te versieren!”
“Hm!” zei Greg. “Dan wens ik je veel geluk!” Het sarcasme droop er af.
De man ging er op in.
“Hoezo heb ik veel geluk nodig?” vroeg hij. “Denk je dat ik geen kans maak om haar aan mijn kruis te nagelen? Ik kan je verzekeren dat, als ik dat wil, ik binnen de kortste keren in haar bikinibroekje zit!”
“Nou, dat denk ik toch niet”, antwoordde Greg. “Ik denk niet dat jij een kans bij haar maakt!”
“En waarom dan niet?”, vroeg de man. “Waarom denk je dat ik geen kans bij haar maak? Je denkt toch niet dat jij wel een kans bij haar maakt?”
“Zeker wel!”,zei Greg zelfverzekerd. “Ik durf te wedden dat ik eerder in haar bikinibroekje zit dan jij! Sterker nog, ik weet zeker dat jij nooit van je leven in haar broekje zult zitten!”
“Je bent wel erg zeker van je zaak, nietwaar?”, zei de man. “Waarom denk jij dat je meer kans bij haar maakt? Omdat ik zwart ben? Of ken je haar soms en is ze een racist?”
“Ik ken haar!”, gaf Greg toe. “En ze is geen racist. Ze is mijn vrouw.”
“Ah!” zei de man. “Ze is getrouwd! Maar dat is voor mij geen beletsel om een vrouw te versieren. Is het ook nooit geweest! Als ik dat wil, dan heb ik seks met jouw vrouw voor morgenvroeg de zon weer op gaat! Maar je lijkt mij een aardige gozer en daarom zal ik haar met rust laten!”
Waarop de man weg wilde lopen.
Greg ergerde zich intussen bont en blauw aan de arrogantie van de zwarte man.
Hij mocht dan atletisch gebouwd en goed geschapen zijn, maar dat betekende nog lang niet dat elke vrouw met hem naar bed wilde.
“Ga anders gerust je gang!”, riep Greg de man na. “Ik wil wedden dat het je niet lukt!”
De man draaide zich om en kwam weer bij Greg staan.
“Je moet me niet uitdagen!”, zei de man. “Zoals ik al zei, vind ik je wel een aardige gozer en zal ik haar met rust laten! Maar je moet me niet uitdagen, man!”
“Ik vind jouw ook een aardige gozer”, zei Greg die man na. “Ook al durf je geen weddenschap aan te nemen waarmee je je grootspraak kunt bewijzen! Omdat je weet dat je door de mand zou vallen.”
“Oké!”, zei de man. “Jij je zin! Je wilt het kennelijk niet anders! Ik accepteer de weddenschap! Onder twee voorwaarden!”
“En die zijn?”, vroeg Greg. Hij had al spijt van zijn stoerdoenerij. En hij hoopte nu al dat de voorwaarden hem aanleiding zouden geven om de weddenschap op te zeggen.
“In de eerste plaats mag jij je vrouw niets vertellen over de weddenschap!”, zei de man. “En in de tweede plaats moet je mij mijn gang laten gaan en mag je mij niets in de weg leggen. Je mag van een afstandje toekijken, maar zo onopvallend dat je vrouw daar niets van merkt. Je mag alleen bij ons in de buurt zijn als ik je daartoe uitnodig, maar je moet weggaan als ik je laat merken dat je teveel bent!”
“En wat krijg ik als ik win?”, vroeg Greg.
“Niets!”, zei de man. “Net zomin als ik iets krijg als ik win. Het gaat er om wie gelijk heeft! De genoegdoening van de overwinning is toch het beste dat je kan krijgen, nietwaar?”
“Behalve dan dat jij mijn vrouw hebt geneukt als je wint!”, zei Greg. “Wat trouwens nooit van je leven zal gebeuren!”
“Dan hoef jij je toch geen zorgen te maken?”, zei de man. “Je sluit de weddenschap toch omdat je zeker weet dat ik je vrouw niet heb geneukt voor morgen de zon weer op gaat?”
Het arrogante lachje van de man maakte dat Greg alle voorzichtigheid liet varen. Hij hield zijn hand op.
“De weddenschap staat!”, zei Greg.
“Wacht even!”, zei de man. “Als jij zo zeker van je zaak bent dan wil je de inzet zeker wel verhogen!”
“Jawel hoor!”, blufte Greg. “Maar waarom zou ik? Ik win er nu niets mee en als we de inzet verhogen win ik nog steeds niets!”
“We wedden nog steeds dat ik seks met je vrouw heb gehad voor morgen de zon weer opgaat!”, zei de zwarte man. “Nietwaar?”
“Dat is zo!”, zei Greg. “En waar wedden we om?”
“We breiden de voorwaarden iets uit!”, zei Mitch. “De voorwaarden zijn nu, dat je vrouw nergens toe zal worden gedwongen. Niet door jou en niet door mij. Dat ze alle keuzes die ze maakt, zelf maakt. Uit vrije wil. Zonder dwang of dreiging.”
“Daar ben ik het helemaal mee eens!”, zei Greg.
“Dat is heel goed!”, vervolgde Mitch. “Want jij verplicht je om mij mijn gang te laten gaan en mij niets in de weg te leggen”.
Nu dat het zo koud werd uitgesproken, schrok Greg toch wel even en maakte hij zich voor het eerst zorgen. Hij vroeg zich af waar hij mee bezig was. Maar hij was niet van plan terug te krabbelen.
Bovendien was daar nog dat merkwaardige gevoel van opwinding dat was ontstaan door met deze man over een weddenschap te onderhandelen waarbij het neuken van zijn prachtige vrouw de inzet was.
“Oké!”, ze Greg. “En verder?”
Wat had hij gezegd! Was hij er werkelijk mee akkoord gegaan dat hij zich er niet mee zou gaan bemoeien als de man zou proberen om zijn vrouw zover te krijgen dat ze zich door hem zou laten neuken? Was hij wel goed bij zijn hoofd?
En was hij zo pervers dat hij alleen nog maar bij het denken aan de mogelijkheid van Lisa met deze zwarte man….. Hij wilde er niet verder aan denken, want anders kreeg hij geheid een stijve.
“Zullen we eerst een biertje drinken?”, vroeg Mitch. “Ik krijg hier dorst van! Bovendien zijn we op een feestje!”
“Dat is zo!”, antwoordde Greg. “En ik vind het een prima idee van je! Zal …”
Maar Mitch onderbrak hem.
“Dan ga ik even een paar pilsjes halen”, zei hij. “Ik ben zo terug!”
Het kwam Greg wel goed uit dat Mitch even weg liep. Zo kon hij onopvallend zijn inmiddels half stijve piemel rechtop tegen zijn buik aan leggen in zijn korte broek.
Even later was Mitch terug met twee flesjes bier. Waarvan hij Greg een gaf en met de andere een proost uitbracht.
“Proost!”, zei hij en tikte met zijn bierflesje tegen het bierflesje van Greg. “Op een nieuwe vriendschap!”
Waarna ze allebei hun bierflesjes snel aan hun mond moesten zetten, omdat de inhoud door het proosten was gaan schuimen en uit de flesjes dreigde te spuiten.
Waardoor Greg de gelegenheid miste om de proost te beantwoorden met een andere wens.
“Wat de weddenschap betreft,” vervolgde Mitch. “Bemoei jij je niet met de keuzes van je vrouw op voorstellen die ik haar zal doen. Zowel vóór als na de weddenschap. Jij verplicht je dat je haar keuzes niet zult beïnvloeden. En dat je de keuzes die ze gemaakt heeft, maar aanmoedigt. Dat je instemt met de keuzes die ze maakt en haar aanmoedigt om te doen waarvoor ze heeft gekozen. Wat het ook is! En dat je instemt met alles wat zij je vraagt of wat ze je voorstelt wanneer ik daarbij betrokken ben. Direct of indirect!”
“Oké!”, zei Greg. Ook al begreep hij niet helemaal waarmee hij instemde.
Maar dat gaf niets! Want Lisa zou hem toch wel trouw blijven!
“We wachten tot je vrouw bij je komt” vervolgde Mitch. “Dan gaan de regels gelden. Vanaf dat moment laat je ons alleen, tenzij wij jouw gezelschap zoeken. Maar je verdwijnt weer zodra ik je laat merken dat je teveel bent! En jij en ik, wij allebei, verplichten ons om niemand iets te vertellen over de weddenschap. De vrouw al helemaal niet! En wanneer ik zou verliezen betaal ik je honderdduizend gulden!”
Door zowel de zelfverzekerdheid van Mitch als het grote geldbedrag begon Greg zich toch een beetje onzeker te voelen.
“En als je wint?”, vroeg hij. “Wat wil je dan meer dan de eer? De voldoening van het gelijk hebben? Dan de genoegdoening van de overwinning ? Waar we eerst om zouden wedden?”
“Als ik de weddenschap win!”, antwoordde Mitch triomfantelijk. “Dan maak ik je vrouw tot mijn persoonlijk eigendom. Met jouw medewerking en alleen als ze dat zelf wil! Maar geloof me! Dat zal ze willen!”
Greg was even stil. Hij zou verbijsterd moeten zijn! Geschokt en verontwaardigd!
Wordt vervolgd…
