De volgende avond waren ze, net als altijd, eerder klaar met hun werk en verzamelden zich rond de computer. En, zoals gewoonlijk, giechelden en kreunden ze.
“Richard!” schreeuwde Corinne. ‘Wil je vanavond niet met ons meelezen Richard?’ Ik had het gevoel dat Rachelle wat betreft onze kleine afspraak niet erg discreet was geweest met haar twee collega’s.
Jongen, had ik het mis. Maar dat zou ik pas later weten.
“Nee, ik denk het niet.” Kijk, ik wist dat als ik met hen mee zou lezen, omringd door zoetgeurende vrouwtjes, ik een monsterlijke stijve zou krijgen. Tenminste als het een goed verhaal was, en meestal waren het goede verhalen. En ik wilde niet dat de voorkant van mijn broek zou bobbelen voor de ogen van Corinne en Sanne. Als Rachelle het zag … geen probleem. En als het alleen Rachelle en ik waren geweest, dan had ik het verhaal gelezen en haar daarna platgeneukt.
Maar we waren niet met z’n tweeën.
“Kom op Richard.” zeurde Corinne. ‘Het is leuker als je hier zit.’
Als ik daar nu over had nagedacht, had ik misschien bedacht dat het beslist vreemd was dat ze dat aan mij vroegen. Ik bedoel, in het begin wilden ze me daar helemaal niet bij hebben. Verdorie, ze wilden niet eens dat ik wist wat ze aan het doen waren ! En nu is het ineens leuker als ik er bij zit?
Maar daar dacht ik niet aan. Ik was druk aan het bedenken hoe ik me hieruit kon redden. Ik kon niet zeggen dat ik die verhalen saai vond. Ze wisten wel beter.
Toen torpedeerde Rachelle me. ‘Ja, kom op Richard. Ik denk dat je dit verhaal leuk zult vinden.’
Wat nu. Als ze het leuk vond, wil ze er misschien … over nadenken … later … met mij … als je begrijpt wat ik bedoel. Ik voelde mijn stijve al opkomen. Misschien zou het niet zo opvallen als ik ging zitten.
Corinne en Rachelle gingen uit elkaar zodat ik tussen hen in kon zitten. Dit verhaal heette “De tatoeage van mijn zus” en het was gewoon vies. Ik bedoel, het was vies in de oude, tijdloze betekenis van een smerig, vies, pittig verhaal. En het was anders dan zijn andere verhalen. Het werd op een schokkerige manier anders verteld.
Maar het was geil. Ik bedoel, als je een vieze, smerige, perverse zus-minnaar was, zou je nu door de vuile was gaan graven en aan het slipje van je zus snuffelen!
Nu ben ik geen vieze, smerige, perverse zusterliefhebber. Ik heb een zus, en ze is aardig en ik hou van haar en zo, maar ik kan me gewoon niet op mijn gemak voelen bij een plaatje van haar en mij in mijn gedachten. In feite kan ik dat plaatje in mijn hoofd niet eens maken.
Ik hoorde een snik van Corinne, naast me, en ik keek haar aan. Als zij mijn zus was, zou ik een smerige, smerige zusterminnaar zijn.
Het verhaal kwam op een punt waarop de jongen de vriend van zijn zus aan het bespuwen was, en vervolgens achter zijn zus aanging. De hand van Corinne ging tussen haar benen. Ze droeg een spijkerbroek en ik had medelijden met haar. Jeansstof is zo stijf. Je kunt er niet veel doorheen voelen. Ik keek naar Rachelle en haar mond hing open. Ze ademde ook snel.
Toen wierp ik een blik op Sanne. Ik verwachtte dat ze er geschokt uit zou zien. Ik bedoel, ze is pas 19 of 20, en dit moest allemaal nieuw en pervers zijn voor haar. Ze leunde voorover met een intense blik op haar gezicht. Toen zei ze heel zacht met een lage en zwoele stem … “Oh fuck!”. Ze keek me plotseling recht aan en ze bloosde.
“Ik moet naar de badkamer”, zei ze. Toen sprong ze op en rende naar de ruimte die voor de dames was gereserveerd.
Corinne sprong op en siste “Ik ook.” en vertrok achter Sanne aan. Rachelle en ik bleven alleen achter. Ze wendde zich tot me en zei: “Je denkt toch niet dat we tijd hebben om …” Ze had een hoopvolle blik in haar ogen.
“Rachelle!” zei ik geschokt. Ik bedoel, zij was degene die zei dat dingen cool moesten zijn op het werk, toch?
Toen bloosde zij. ‘Ja, ik weet het. Maar het zou nu wel leuk zijn.’ Ze boog zich voorover en gaf me een snelle kus. ‘Misschien kan ik maar beter gaan kijken of de dames in orde zijn.’ en ze stond op en ging ook naar de badkamer.
Ik keek terug naar het verhaal. De kleine klootzak had ook het derde meisje geneukt! En ze wilde ineens door hem worden geslagen, net als alle anderen. Wat een flauwekul! Ik ging naar het einde van het verhaal, waar je ook een bericht kon schrijven aan de auteur en ik liet hem de waarheid weten. Ik vertelde hem dat ik het misschien had geloofd dat één meisje werd geneukt, maar drie was echt te veel, vooral met zijn zus erbij. Ik vertelde hem dat hij realistisch moest blijven. Bovendien nadat de klootzak de tatoeage door het kijkgaatje had gezien, was dat ook de laatste keer dat de tatoeage in het verhaal werd genoemd, ook al werd de tatoeage in de titel van het verhaal genoemd. Toen stuurde ik het bericht naar hem. Stel je voor, hij denkt dat deze rotzooi sexy is en dringt het op aan het publiek.
Met een goed gevoel keek ik om me heen. Het was nogal saai zonder de dames. Gewoon voor de lol, heb ik zijn verhalen doorzocht en er een uitgekozen genaamd “Liefde op de boerderij”. Het ging over een boer en ik hield van verhalen over boeren en het boerenleven. Het begon best goed en na misschien tien minuten hoopte ik dat de dames het naar hun zin hadden, want ik had het wel naar mijn zin. Ik heb de moeder in het verhaal door Rachelle vervangen en Corinne verving het blonde meisje. Ik dacht dat Sanne de persona zou aannemen van degene die door een slang werd gebeten. Ik kon het verhaal niet eens af krijgen voordat ik me moest haasten naar het mannentoilet. Man, voor een man die ik zo haatte, had hij een bijzondere manier gevonden om met woorden te werken.
De volgende vrije dag zat ik weer thuis in mijn boxershort, in de hoop dat Rachelle zou komen opdagen. Ik had veel verhalen van Rob gelezen en hoewel ze niet zo goed waren, was ik om de een of andere reden behoorlijk geil geworden. Gewoon door aan seks te denken waarschijnlijk.
Dus toen de deurbel ging, stond ik op en had de deur wijd open voordat ik besefte dat het Rachelle niet was.
Het was Corinne. En ze zag er goed uit! Ze had iets met haar haar gedaan en ze had een andere make-up of zoiets. Ze droeg een strapless topje, dat zich aan haar middelgrote borsten vastklampte. Haar tepels waren duidelijk zichtbaar door de stof heen. Een korte broek maakte haar ensemble compleet, de sandalen en haar zonnebril niet meegerekend.
Ze liet de zonnebril zakken en tuurde er overheen naar mijn semi-naaktheid. Mijn boksers hadden hartjes erop. Ik kreeg ze van een vorige vriendin voor Valentijnsdag en had gedacht dat Rachelle er een kick van zou krijgen. Ik voelde dat mijn gezicht de kleur van de harten kreeg.
“Oh oh oh” zei ze glimlachend. ‘Zijn we niet uitgedost voor de opera?’
“Eh … sorry” mompelde ik. ‘Ik dacht dat je iemand anders was.’
“Echt waar?” zei ze, alsof ze een geheim kende. “En wie zou dat moeten zijn?”
‘Uh … niemand. Maakt niet uit.’ zei ik briljant. “Hoe gaat het?” voegde ik er flauw aan toe. ‘Kom binnen. Ik ga gewoon iets aantrekken.’
“Oh, dat is oké” zei ze. ‘Ik blijf niet lang. Ik heb gewoon je mening over iets nodig.’ Ze liep langs me heen. Mens! Ze rook lekker!
Ze liep de woonkamer binnen alsof ze er eerder was geweest, wat niet zo was, en wees naar de bank. “Jij gaat daar zitten.” zei ze.
Ik ging zitten, me afvragend waarom het haar zou kunnen schelen waar of zelfs als ik zat. “Hoe gaat het?” vroeg ik opnieuw, terwijl ik me ook sterk afvroeg, wat zij nou weer helemaal wilde van mij ?
Wordt vervolgd…